Dan krijg je op je 47ste je diagnose parkinson. Je bent moeder van 2 prachtige dochters van 9 en 10 jaar oud. Je wereld staat op zijn kop. Hoe zal het nu verder gaan? Wat kan ik nog en hoe lang kan ik dat nog? Ik wil er nog heel lang van mijn dochters genieten. Mijn neuroloog vertelde mij dat ik elke dag 1 uur beter kon gaan bewegen. Daarmee ben ik begonnen.
Maar dan rijst de vraag. Maar als ik al jong de ziekte heb gekregen. Zijn er nog meer mensen die al zo jong de ziekte krijgen. Ik zou wel met hun in kontakt willen komen. Hoe ervaren zijn hun ziekte. Hoe gaan zij ermee om? Waar zijn ze?
In de regio kon ik deze ontmoetingsplekken niet vinden. Daarvoor moest je afreizen naar het zuiden van het land. Dus dacht. Waarom ga ik het niet beginnen? En vroeg Anja of ze dat ook een goed idee vond. En zo is Yoppers Groene Hart geboren. En hebben we heel wat leuke dingen kunnen organiseren. Zelfs de boekpresentatie van Bas Bloem en Jorrit Hoff georganiseerd. Daarnaast nog vele andere presentaties georganiseerd. Maar ook hele leuke evenementen zoals het golfen in Zoetermeer. Dat op mijn verjaardag plaatsvond en precies goed gepland dat het weer mocht na de Corona. Wat een heerlijke dag was dat. Iedereen lekker over het golfterrein in de buitenlucht en natuurlijk weer prachtig weer. Dat schijnt me wel vaker goed gegund te zijn. Dit was zo’n geweldige dag.
En natuurlijk het evenement georganiseerd in Gouda. Dat was helemaal mijn ding. Geboren in Gouda en mijn jeugd doorgebracht. Ik ben echt gek op deze stad met zijn mooie gebouwen, de leuke restaurantjes en andere mooie plekjes, het stadhuis en niet te vergeten de plek waar je van Vliet stroopwafels kunt halen. Een plek waar ik vroeger al met mijn moeder gezellig koffiedronk. Stroopwafels uit Gouda waren mij met de paplepel ingegoten. Ook weer een heerlijke dag gehad en veel plezier.
Dit soort evenementen vind ik altijd het leukst om te organiseren, waarbij je de mensen ook echt ziet genieten en je bedanken voor zo’n heerlijke dag.
Maar nu is de tijd gekomen om het stokje van Yoppers Groene Hart door te geven aan Joke, Jimmy, Anja en Dike. De tijd wordt beknopter vanwege het mooie magazine dat ik maak en waar ik zulke mooi reacties op krijg. En vind het heerlijk om me hier mee bezig te houden. Het geeft mij zoveel.
De laatste 3 maanden haast niet bewogen ivm mijn gebroken enkel, maar uiteraard wel weer een heel mooi magazine afgemaakt. En het gekke is, ik slik nog steeds de zelfde medicatie en voel me nog steeds net zo als voor die 3 maanden. Alleen jammer dat het lopen nog niet helemaal gaat, maar daar zijn we mee aan de slag gegaan. Ik weet zeker dat mijn magazine mij zo goed doet. Daar mag ook best wel eens wat aandacht voor komen. Dat als je iets doet, wat jij zo geweldig vindt en waar jij zo van geniet, dat dat jou ook helpt beter met je ziekte om te gaan. Niet alleen helpt, maar het gaat ook gewoon echt beter. Maar dat is natuurlijk in mijn geval. Maar het proberen waard toch?
En dan heb ik dit jaar een vrouw en parkinson evenement georganiseerd van uit mijn magazine, waar zojuist een mooie special over uit is gekomen in mijn laatste magazine. Ook weer een event waar iedereen straalde. Iedereen had het naar zijn zin. Zo mooi om te zien en fantastisch om te doen. Dus naast mijn magazine wil ik ook nog het vrouw en parkinson evenement organiseren jaarlijks. Een mooi initiatief, wat er zeker in moet blijven.
Maar nu is de tijd gekomen om echt afscheid te nemen van het bestuur van Yoppers Groene Hart. Ik wil Joke, Jimmy, Anja en Dike heel veel succes wensen met het verder doorzetten van Yoppers Groene Hart en kom zeker nog wel eens langs. Maar eerst dit jaar afronden en een afscheidslunch bij Yoppers Groene Hart op zaterdag 16 december weer gezellig in het Reeuwijkse Hout. Laten we daar nog een keer gezellig met elkaar eten, babbelen en het even naar onze zin hebben. En alvast weer vooruit kijken naar volgend jaar. Wat zal volgend jaar ons weer brengen.
Ik zou het heel erg leuk vinden om wat bekende gezichten te zien tijdens de lunch. Ook al kom je van ver, je bent natuurlijk van harte welkom. Laten we er een gezellige lunch van maken. Ik heb er alvast veel zin in. Als je erbij wilt zijn, even een berichtje sturen naar info@yoppersgroenehart.nl of je vult even het aanmeldformulier op www.yoppersgroenehart.nl in.
Tot 16 december in het Reeuwijkse Hout. Ik ben erg benieuwd wie er allemaal bij zullen zijn. We gaan er gewoon even een feestje van maken. Dat hoort toch zo in december? Mocht ik je niet zien, dan wens ik je alvast hele fijne dagen en alle goeds voor volgend jaar. Al wel een beetje vroeg, maar dit vind ik het mooie moment om dit alvast te zeggen. En wie weet komen we elkaar wel weer op een andere plek tegen. Je weet nooit (en ik ook niet) wat ik weer voor andere ideeën krijg om te gaan doen.
En dit mooie gedicht had ik geschreven voor ParkinsonFonds voor de gedichtenwedstrijd. Vind je het mooi, je kunt me helpen door te doneren voor het gedicht en dan komt mijn gedicht voor een professionele jury. Altijd leuk om in de schijnwerpers te staan 😊
Je kunt mijn gedicht hier vinden: Elkaar positief inspireren en van elkaar leren (parkinsonfonds.nl)
Onder de sterrenhemel, een nacht vol pracht,
Waar verhalen dansen in het maanlicht zacht.
Elkaars verhalen lezen, dat geeft ons herkenning,
Elkaar zien, dat zorgt voor verbinding.
Elkaar omarmen met positieve kracht,
Inspiratie bloeit op, als een lentebloem die lacht.
Een lofzang op doorzettingsvermogen en positiviteit,
Een ode aan veerkracht en creativiteit.
Positief omgaan met Parkinson, een blad vol inspiratie,
Wendy’s Parkinson Journey, een magisch magazine, geeft motivatie.
Op elke pagina ligt een schat van levenskracht,
Een reis, een avontuur, een inspiratie nooit verwacht.
